OÄŸlum yeni okuluna baÅŸladı. Baba dili Fransızca olmasına raÄŸmen aile dilimiz Ä°ngilizce olduÄŸu için Fransızcası bir türlü ilerleyememiÅŸti. Artık zamanı geldi diye bu dili öÄŸretecek bir okula yazdırdık.

Önceki okulundan çok farklı. Ä°yi ki farklı. DiÄŸer okulda canımı çok sıkan senede birkaç defa sınıf öÄŸretmeni deÄŸiÅŸtirme olayının olmayacağını bildiÄŸim, gerçek eÄŸitime adım atacağından emin olduÄŸum bir okul bu. Her ÅŸeyden önce katı olmayan ama var olan bir disiplin var. ÖÄŸretmenlerin hepsi olgun ve tecrübeli, insana duruÅŸlarıyla bile güven telkin ediyorlar. Artık daha çok arkadaşı, daha ciddi ödevleri var. Farklı iÅŸte…

Bu okulda giriÅŸ, çıkış saatleri deÄŸiÅŸmiyor. ‘Ä°ÅŸim var, bir yarım saat gecikeceÄŸim’ diye telefon açamıyor; sabahları en geç 08,25 de bizzat sınıfa bırakıyorsunuz. Önceki okulu hem eve, hem ofise çok yakındı. Geç kalma derdi yoktu, okulda daha çok lay lay lom ÅŸeklinde vakit geçirdikleri için sabahları bir sallanma durumumuz mevcuttu. Yarım saat geç kalmak pek de dert deÄŸildi. Åžimdi ikimizde hizaya girdik. Sabah yedi olmadan kalkmazsak zor yetiÅŸiyoruz.

Allahtan Kaan yeniliklere çabuk adapte olan, uyum sorunu yaÅŸamayan bir çocuk. Åžimdilik sesi çıkmıyor. Bu konuda içim rahat olduÄŸu ve oÄŸluma çok güvendiÄŸim için benim de sesim çıkmıyor. MeÅŸgul olduÄŸum baÅŸka bir konu var.

Son iki haftadır deli gibi ev arıyorum. Yedi seneden beri oturduÄŸumuz evden artık çıkmamız gerekiyor. Kafam darmadağın, biraz da sinirlerim bozuk. Arayıp da, gönülden geçene göre bir ev bulmanın ne kadar zor olduÄŸunu unutmuÅŸum. Serde biraz müÅŸkülpesentlik ve yüksek oranda kararsızlık olduÄŸunu itiraf etmem gerek ama inanın gördüÄŸüm evleri beÄŸenmememin bu karakteristik özelliklerimle hiç alakası yok.

Yani bizim ÅŸansımızdan mıdır nedir bilmiyorum, gördüÄŸüm her ev bende baÅŸ aÄŸrısı, mide bulantısı yaptı. Hepsi kötünün de kötüsüydü. Alışkın olduÄŸumuz muhitte kalma gibi bir tercihimiz olmasına raÄŸmen, ümidimi yitirmeye baÅŸladım. Galiba tebdili muhit de yapmamız gerekecek. EÅŸime kalsa önce tebdili ÅŸehir (Ankara olmasında neresi olursa olsun diyor!), sonra da tebdili ülke yapmak farz. Zaten benim Ankara’da oturduÄŸumu duyanlar çok ÅŸaşırıyorlar. Neden bilmiyorum?

Taşınmak benim için zaten ürkünç, bir de farklı bir muhit aman Yarabbim! Hele farklı bir ÅŸehir ya da ülke???

Ben yeniliklerden korkar, onları tedbirle karşılarım. Halbuki içten içe büyük yenilik ve deÄŸiÅŸiklikleri karşılamaya hazır bir halde olduÄŸumu biliyor da görmezden geliyorum. DoÄŸurduÄŸum çocuk kadar olamıyorum. Yeni okuluna küt diye alıştı. Okul deÄŸiÅŸtireceksin diye anlattığımızdan itibaren ara ara düÅŸünüp, belki biraz da kaygılanmıştır ama kendini o kadar güzel hazırlamıştı ki…Ben niye böyle olamıyorum ???

Her neyse, diyelim neresi olursa olsun hazırım ama konuyla ilgili hiç bir ÅŸey yolunda gitmiyor. Mesela dün tanıştığımız bir emlakçı bizi güzel bir sokakta, fena olmayan bir apartmanın (meÄŸersem) harabe bir dairesine götürdü. Ev o kadar kötü durumdaydı ki kelimelerle ifade bile etmesi zor. Kırık parkeler, virane mutfak ve banyo…Badanasını falan saymıyorum bile…

Evin içerisini eÅŸimin haklı söylenmelerini duymamazlığa gelerek, hadi ayıp olmasın diye jet hızıyla gezerken, arka odanın birinde yan daireye açılan büyük ama çok büyük bir delik olduÄŸunu gördük. Güler misin , aÄŸlar mısın kararsızlığında evden çıkarken sinirlerimi kontrol altına alıp gençten emlakçıya kibarca giydirdim. Kendilerine, mesleklerine ve müÅŸterilerine o kadar saygısızlar ki, böyle bir evin duvarı örülmeden gösterilmemesi gerektiÄŸi gibi bir kaygıyı taşımıyorlar bile…

AkÅŸamüzeri baÅŸka bir komisyoncu aracılığıyla gezdiÄŸimiz ev de farklı deÄŸildi. GördüÄŸümüz yıkıntıları bize normalmiÅŸ ve hiç de önemli deÄŸilmiÅŸ gibi yutturmaya çalışan kiÅŸilerle bu sefer çok muhatap olmamayı tercih ettik. Bye deyip ayrıldık.

Artık her sabah internetteki emlak sayfalarına girip, resimli ilanlara bakıyorum. Aradığım evin bu siteler vasıtasıyla kucağıma düÅŸmesini bekliyorum. Hani bir ÅŸeyi kafanıza çok takarsınız olmaz, amaaaaan dediÄŸiniz gün gerçekleÅŸir ya…Ben de ÅŸimdilik amaaaan deyip, istediÄŸim muhitte, güzel, temiz bir evin kucağıma düÅŸmesini bekliyorum.

Zümrüt