Yiyorum Büyüyorum Kitap Sayfası

Büyüdüm

Annem hep bir oÄŸlu olsun istermiÅŸ. Bana hamile kaldığında ablamın biri 10, diÄŸeri 8,5 yaşındaymış. 1970’lerde cinsiyet tespiti yapan makineler hak getire tabi. Hamilelik öncesi ve sırasında görülen bir takım rüyalar ve etrafın dolduruÅŸlarıyla annem benim oÄŸlan olacağıma kesin kanaat getirip, dokuz ay bunun hayalleri ile yaÅŸamış. DoÄŸum ertesi gözünü hastanenin pembe boyalı odasında açıp, beni kucağında bulmasıyla ÅŸiddetli bir ÅŸok yaÅŸayıp bir müddet kendine gelememiÅŸ!

Canım annem ÅŸimdi üç kızı olduÄŸuna çok memnun. İyi ki oÄŸlum olmamış, iyi ki üç tane kız doÄŸurmuÅŸum diyor. Åžu sıralar biraz hasta, güzel yüzü solgun. Hepimiz dört gözle bizim onu görmeye alışkın olduÄŸumuz bakımlı hali ile salına salına gezinirken; evlatlarına, torunlarına en güzel yemeklerini yaparken görmek istiyoruz. Annem çabuk iyileÅŸ olur mu?

Annenin son çocuÄŸu, kardeÅŸlerin en küçüÄŸü olmak ilelebet “küçük” kalmanız anlamına geliyor. Yaşınız 35–40 hiç fark etmez! Mesela benim üç tane annem var: Bir biyolojik annem, iki tane de abla annem. Aslında fena da deÄŸil, sarmışlar kanatlarını etrafıma ne kar bilirim, ne de kış. EniÅŸteler de öyle; büyük eniÅŸtem “biz evlendiÄŸimizde sen koynumuzda yatardın, küçücüktün…” diye anlatır hep. Ben ilk çocukları gibi olmuÅŸum. Evet, öyleydi ama aradan çok zaman geçti… Ben büyüdüm. Yani bence büyüdüm!

Anneme sorarsanız büyümek için daha vaktim var. Küçükler küçüklüklerini bilsinler! Yemekler yapılıp bana yollanır, hasta olunca doktora beraber gidilir, görüÅŸülmüÅŸ olunsa bile her akÅŸam konuÅŸulmazsa panik yapılır. EsoÅŸ bizler, özellikle benim için çırpınır durur.

Bunlar yetmezmiÅŸ gibi bir de sürekli varsayımlara dayalı gerilim ve aşırı duygusallık içeren senaryolar yazar kafasında. Elinde deÄŸilmiÅŸ! Hele ÅŸehirlerarası yolculuk yapıyorsak durum daha da vahimleÅŸir. Her durduÄŸumuz yerde arayıp “Anne ÅŸu anda Bolu’dayız, hava güneÅŸli, araba tıkır tıkır gidiyor, bak vallahi iyiyiz” gibi aile klasiÄŸi olmuÅŸ bir rapor sistemini iÅŸletmeyi sürdürmemiz beklenir.

GeçmiÅŸ yıllarda annemin aşırıya kaçan endiÅŸe düzeyini iyileÅŸtirme çabalarım oldu. “Ya anne abartma Allah aÅŸkına” sitemlerime karşılık her defasında “Ah kızım; analı kuzu kınalı kuzu, anne olunca daha iyi anlarsın” deyip durdu. Sevgisini hem sözle hem davranışlarıyla sürekli belli eden, öpüp koklamaya çok önem veren annem, eÅŸ dost sohbetlerinde benim ne kadar kendine münhasır (soÄŸuk demek istiyor!) bir aile bireyi olmamdan nükteli bir havayla söz açıp, “Zümrüt öpmez, Zümrüt sarılmaz” gibi ÅŸikâyetlerde bulunurdu. Ben lisedeyken okul dönüÅŸüme hazırlık yapar, yatağımın üzerine küçük sürprizler bırakırdı. Her defasında heyecanla tepkimi merak eder, “Ay Anne ne gerek vardııı” deyince bozulur ve zannederim boynuna balıklama atlamadığım için biraz da içlenirdi.

Anne olduktan sonra annemdeki romantizm ve panik hali bende de baÅŸ göstermeye baÅŸladı. Åžu genlere inanmayan odun olsun! Åžimdi annemin benim için yaptıklarının aynılarını ben de oÄŸlum için yapıyorum. İş dönüÅŸü onu mutlu edeceÄŸini düÅŸündüÄŸüm ÅŸeyler alıp sürprizler hazırlamak ve suratındaki o gülücükleri görmek dünyaları veriyor bana. Kaan’ın tepkileri daha ölçülebilir, mutluluÄŸunu açıkça ifade edip, boynuma atlıyor. Yani normal olanı yapıyor.

Bazı insan sevgisini avaz avaz gösteremez, içten sever ama yaklaÅŸamaz. Bende uzun yıllar öyleydim. DeÄŸiÅŸtim, Kaan doÄŸunca bir hoÅŸ oldum… İnsan çocuÄŸu olunca gerçekten de ruhsal mutasyona uÄŸruyormuÅŸ. Artık ben de yemekleri oÄŸluma özel yapıp, gözünün ta içine bakıyor, her zaman yanı başında olmak istiyorum. Bazen o kadar çok öpüyorum ki Kaan “Anne artık öpmeee ya yeter” bile diyor. Onun için içim titriyor, bunu hissediyorum. Büyüyüp de araba kullanmaya baÅŸladığında ne olurum Allah bilir!

İnsanın çocuÄŸuyla fiziki temas kurması, ondan da aynı reaksiyonları görmek istemesi baÅŸa gelince daha iyi anlaşılıyor. Åžimdi “Seni Seviyorum” kelimesinin insanın sevgilisinden, kocasından baÅŸka kiÅŸilere de söylenmesi gerektiÄŸini daha iyi idrak etmiÅŸ vaziyetteyim. Sevdikleriniz halen var oldukları sürece bu iki kelimeyi sık sık dile getirmeye özen gösterin. Bazen ne kadar çabalasak da sevgimiz görülemeyebilir. Belki etrafımızdaki duvarlar sevdiklerimiz için çok yüksektir.

Annem kabul edemese de büyüdüm. Onu her yönden daha iyi anlıyorum. AnneliÄŸin anlamını bana en güzel anneliÄŸi yaparak öÄŸrettiÄŸi için ona minnettarım. Benim en iyi arkadaşım olduÄŸu için, sevgisiz yaÅŸanılmayacağını, maneviyatın hep bir adım önde olması gerektiÄŸini öÄŸrettiÄŸi için. Bana hayatımın her aÅŸamasında kuvvet verdiÄŸi ve beni motive ettiÄŸi için. Bizlerin her zaman yanında, arkasında olduÄŸu, elimizi tuttuÄŸu, sırtımızı sıvazladığı için. Ve her ÅŸey için ona ne kadar teÅŸekkür etsem az…

Anne, seni ne kadar çok sevdiÄŸimi daha önce söylemiÅŸ miydim? Evet, çok seviyorum.

Anneler günün kutlu olsun. …

Senin KüçüÄŸün.

*Bu yazı Bebeğim ve Biz Mayıs/2007 sayısında yer almıştır.

2007-05-11
Bu yazı 1446 kere okunmuştur.
Adınız :
Yorumunuz :
 * 
@ZumrutOzkan twitter da takip edin